Zentangle ja of nee ??

Zentangle, doodlen, tja het is maar zoals je het wilt noemen.

Volgens mij is dit geen echte zentangle, daar zit namelijk een hele filosofie achter.

Aangezien ik een hekel heb aan opgelegde filosofie oftewel langdradig geëmmer heb ik me er niet echt in verdiept. 

Soms worden dingen zo opgelegd, ik weet nog; een aantal jaren geleden kleurde ik mandala's en trots dat ik was liet ik deze aan een kenner zien. Nou het ding kon gelijk de prullenbak in volgens haar want er klopte niets van, terwijl ik hem zo mooi vond. Daar hoorde ook een heel verhaal bij. ik had de zonnenmandele of zoiets helemaal met verkeerde kleuren ingekleurd. 

Het leek wel godsdienstschending wat ik had gemaakt. Ik vond het gewoon mooi, mijn zwart en grijstinten maar nee dat was toch echt de bedoeling niet, langs haar neus weg vroeg ze mij of ik depressief was. Jullie snappen waarschijnlijk wel dat ik deze dame zeer resuluut de deur uit heb gewerkt samen met haar uitleg van de mandelaleer. De Mandela heeft trouwens nog jaren in een lijstje bij mijn oma gehangen, zij kon de mandela van haar zwaar depresieve kleindochter erg waarderen en werd er zelfs erg vrolijk van als ze hem zag vertelde ze altijd. Ik moet wel eerlijk zijn dat ik de middenstip na de confrontatie met de mandeladame uit balorigheid rood had gemaakt. Dus vandaar die vrolijkheid denk ik.

En dat gevoel heb ik nu ook een beetje met de Zentangle.

Sorry hoor dat ik het zo breng maar ik vind gewoon dingen leuk en daar hoeft voor mij niet altijd een achterliggende gedachte aan vast te zitten.

Prima hoor. als je dingen over zentangle leest dan kom je erachter dat het ontspannend is en dichtbij meditatie komt, zelfs als je het heel goed doet kom je in een tranceachtige vorm van inspiratie terecht.

En dat is het hem nou net daar ben ik iets te nuchter voor.

Ik denk dat dat niets met de tekenvorm zentangle te maken heeft maar meer met de rust die je krijgt.

Pak een pen en een leeg vel papier en ga zitten kliederen daar wordt toch ieder mens rustig van? 

Dat hoeft toch per definitie geen naam te hebben

Ik moest ook gelijk  aan mijn leraar geschiedenis denken van vroeger, die kon soms zo ontzettend uitweiden over een bepaald onderwerp ( hij zou zelfs graag de bouwtekening van het paard van troje hebben gehad)  Dat ik in een soort van (ongeïnteresseerde) trance raakte en mijn aantekeningen vulde met bloempjes versierd soms met hartjes (als ik op dat moment weer eens heimelijk verliefd was) of allerlei andere figuurtjes, wat ze later de naam doodlen gaven.

Om me uit deze trance te krijgen sloeg hij hard op tafel en riep daarbij mijn achternaam en vervolgens moest ik zijn laatste zin herhalen, wat me meestal toch wel lukte (zo diep was ik dus niet in trance).

Dus of die trancevorm nu door het tekenen kwam of door mijn doodsaaie leraar, geen idee.

Nu ben ik nogal een fan van moleskine journals e.d en ik heb ook het merk Leuchtturm ontdekt.

Deze heeft namelijk een journal waar papier inzit met hele kleine puntjes.

Hij staat dit jaar ook met zijn journals op het ARTSpecially event.

Kleine puntjes en het papier is uiteraard niet geel.

Nou houd ik wel van een klein beetje structuur, en ben niet zo'n ster in rechte lijnen trekken met de vrije hand dus ik vind de stippels ideaal als leidraad .

Ook iets wat volgens mij verboden is in de zentagle leer :))

Ik moet nu ophouden met deze plaagstootjes want de mensen die de kunst van Zentangle echt beoefenen maken waanzinnige dingen hoor alleen doe ik het op mijn eigen manier en vindt dat dan weer heel leuk om te doen.

In ieder geval zentangle ze.

Als je hem groter wilt zien klik dan op de foto.